Ministarstvo unutrašnjih dela, pod čijom se upravom tada nalazila zdravstvena služba, formiralo je komisiju od uglednih imena srpske medicine, koja je Dragu Ljočić ispitala teoretski i praktično iz gotovo cele medicine. Njihov izveštaj sadržavao je odličnu ocenu o njenoj stručnosti, međutim prva srpska lekarka nije mogla da dobije pravo da radi kao lekar u državnoj službi – jer je žena. Nakon lične intervencije kraljice Natalije, komisija koja ju je ispitivala, dozvolila je otvaranje privatne prakse. U državnoj službi nikako nije mogla da dobije ravnopravan status sa ostalim kolegama i tek 1881. godine uspela je da se zaposli, kao lekarska pomoćnica u državnoj bolnici u Beogradu. Sve do kraja Prvog svetskog rata bila je pomoćnik lekara. Tek 1919. godine dobija priliku da bude lekar u punom smislu kao i njene kolege muškarci.
Draga Ljočić rođena je u Šapcu 22. februara 1855. godine. Veoma je značajna u našoj istoriji, zbog toga što je bila prva žena koja se upisala na beogradsku Veliku školu osnovanu 1863. godine i četvrta žena u Evropi koja je stekla univerzitetsku diplomu doktora medicine. Početkom 1871. godine, Draga upisuje i odlazi na Medicinski fakultet u Cirihu. Koliko je to bilo avangardno za žene krajem 19. veka pokazuje podatak da je 1900. godine, svega sedam odsto žena u Srbiji uopšte bilo pismeno. Na školovanje se otisnula kao dete iz siromašne šabačke porodice. To je bilo vrlo teško i bio je veliki podvig otići za Cirih iz Šapca za koji je trebalo imati ogromne ambicije, kao i ljubav prema medicini.
Dr. Draga Ljočić je jedna od najinteresantnijih žena u modernoj istoriji Srbije. Od kada je započela karijeru lekarke neprestano se borila sa uštogljenim, muškim svetom koji je pokušavao da je na svaki način diskvalifikuje i ukloni sa mesta koja su joj po svemu pripadala. Bila je veliki borac za prava žena, filantrop, feministkinja i sufražetkinja. Tokom studija, Draga Ljočić se susrela sa ruskim studentkinjama preko kojih se upoznala sa idejama i učenjima ruskih nihilista, što je ključno uticalo na formiranje njenih političkih stavova i definisalo njen odnos prema feminizmu. Učestvovala je u svim ratovima koje je Srbija vodila od 1876. do 1915. godine: pored dva rata s Turskom, i u srpsko-bugarskom, Prvom i Drugom balkanskom i Prvom svetskom ratu, kad je sa srpskom vojskom prešla Albaniju.
Kada je 1876. počeo srpsko-turski rat (1876-78) napustila je studije i pridružila se srpskoj vojsci kao bolničarka. Nakon učešća u borbi na Šumatovcu odlikovana je činom poručnika. U srpsko-bugarskom ratu 1885. godine radila je kao jedini lekar u tri bolnice u Beogradu: Opštoj državnoj, Zaraznoj bolnici i Bolnici za ranjenike. Po završetku rata Draga Ljočić se vratila u Cirih, gde je 1879. diplomirala sa temom „Prilog operativnoj terapiji fimbrioma materice“ i tako postala prva srpska lekarka.
Bavila se javnim i pedagoškim radom iz oblasti pedijatrije. Prevela je sa ruskog knjigu doktorke Marije Manasejine „Gajenje male dece.“ Svesna da je u Srbiji u to vreme svest i informisanost majki o podizanju novorođenčadi bila na nezamislivo niskom nivou, ona u predgovoru prevoda piše „knjigu posvećujem majkama. O značaju knjige pisali su i recenzenti prevoda, lekari Laza Lazarević i Laza Dokić. Draga Ljočić se takođe veoma interesovala za dostignuća u domenu ginekologije i akušerstva. Tako je u časopisu „Srpski arhiv za celokupno lekarstvo“, 1895. godine predstavila savremene tendencije ginekološke prakse iz francuskih i nemačkih stručnih časopisa.
Draga Ljočić je bila udata za Rašu Miloševića. Njihov život je bio pun neizvesnosti, te je tako zbog aktivnosti u Timočkoj buni njen suprug bio uhapšen i osuđen na smrt u vreme njenog porođaja. Ta kazna je preinačena i on je usled političkih promena pušten iz zatvora tri godine nakon presude. Imali su pet kćerki. Draga Ljočić je svojom hrabrošću, borbom, profesionalnim zalaganjem dala primer i kćerki Radmili, koja je, iako potpuno svesna kakav je život lekarke u Srbiji, odlučila da sledi majku i da u Cirihu završi studije medicine.
Doktorka Draga Ljočić je preminula 5. novembra 1926. godine u Beogradu, u sedamdeset prvoj godini. Sahranjena je na Novom groblju u Beogradu. Dom zdravlja u Šapcu nosi njeno ime.
Autor: Male Velike Stvari
